Przestrzegajcie prawa marynarzy do leczenia na lądzie w nagłych wypadkach. Wspólne oświadczenie Międzynarodowej Federacji Transportowców (ITF) i Wspólnej Grupy Negocjacyjnej (JNG).
Konwencja Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) dotycząca pracy na morzu z 2006 roku (MLC) jasno stwierdza - marynarz pracujący na statku ma prawo do należytej ochrony zdrowia oraz dostępu do szybkiej i odpowiedniej opieki medycznej, w tym podstawowej opieki dentystycznej.
Musi to być jak najbardziej podobne do opieki medycznej, która jest ogólnie dostępna dla pracowników na lądzie i obejmować prawo do bezzwłocznej wizyty u wykwalifikowanego lekarza lub dentysty w portach zawinięcia.
Międzynarodowa Organizacja Pracy (MOP) wydała również wstępną listę zaleceń dla rządów i władz krajowych dotyczącą ułatwienia handlu morskiego podczas pandemii COVID-19, w której wezwała rządy i władze krajowe do:
1. Rozważenia tymczasowego ograniczenia personelu na statku w porcie (wyjątkowo lub do czasu, gdy sytuacja pozwoli na inne postępowanie), chyba że następuje zejście ze statku w ramach podmiany załogi lub otrzymanie pomocy medycznej, niedostępnej na statku, w nagłych wypadkach.
2. Zapewnienia marynarzom dostępu do ratownictwa medycznego na lądzie w nagłych przypadkach.
Gdy światowi przywódcy starają się wprowadzać środki mające na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się COVID-19 i zapewnić obywatelom opiekę medyczną a rządy muszą walczyć ze skutkami wirusa to, mimo kluczowej roli jaką odgrywają w zapewnieniu niezbędnych towarów, w tym sprzętu medycznego, często zapomina się o marynarzach.
Każdego dnia coraz większa liczba marynarzy zgadza się na przedłużenie umowy o pracę, mimo że zakończył się termin kontraktu i spędzili na statku od 6 do 10 miesięcy. Poza tymi uchybieniami dodatkowo krzywdzi się ich odmawiając koniecznej pomocy medycznej w nagłych wypadkach, niezwiązanych z COVID-19, z powodu ograniczeń krajowych lub lokalnych. Niektóre problemy medyczne były niewielkie ale i zdarzały się inne przypadki, które były poważne i potencjalnie zagrażały życiu i wymagały natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Jeden z przypadków dotyczył marynarza, który odczuwał nagły i ostry ból w lewym oku, który stopniowo się pogarszał i doprowadził do wrażliwości na światło. Statek skonsultował się z okulistą, który obawiał się, że marynarz może stracić wzrok i zalecił natychmiastową ewakuację medyczną w celu odpowiedniego leczenia. Niestety, miejscowe indonezyjskie władze portowe odmówiły marynarzowi opuszczenia statku, pomimo wysiłków agenta portowego, klubu P&I i ambasady. Po silnych naciskach ze strony filii ITF w Indonezji, związku zawodowego marynarzy Indonezji (KPI), władze portu w Morowali w końcu zgodziły się aby marynarz zszedł ze statku i otrzymał właściwą opiekę medyczną.
Władze indonezyjskie odrzuciły również wiele wniosków o ewakuację medyczną niezbędną do uratowania życia rosyjskiego marynarza ze statku u wybrzeży Sumatry. Marynarz wykazywał objawy udaru, splątanie, mylącą mowę, ból pod lewym ramieniem i porażenie nogi. Lekarz z Global Voyager Assitance potwierdził, że marynarz powinien zostać natychmiast wysłany do szpitala na leczenie gdyż jest to sytuacja zagrażająca jego życiu. Niepokojący jest fakt, że lokalne władze portowe, podając za powód ograniczenia ze względu na COVID-19, dwukrotnie odrzuciły wnioski kapitana o ewakuację medyczną. Afilianci ITF, Związek Marynarzy Rosji (SUR) i KPI w Indonezji a także ITF i odpowiednie agencje ONZ, w tym MOP i IMO oraz władze Rosji wielokrotnie interweniowały u władz Indonezji.
To tylko niektóre ze zgłoszonych przypadków. Jest więcej przykładów odmawiania marynarzom prawa do leczenia. Rządy nie mogą wykorzystywać obecnej epidemii koronawirusa do odmawiania marynarzom podstawowych praw człowieka zapisanych w ustawodawstwie międzynarodowym i krajowym.
Morscy partnerzy społeczni, JNG i ITF, pilnie wzywają rządy do zwiększenia i poszanowania praw marynarzy do opieki medycznej i leczenia. Jest to nie tylko konieczne do tego aby handel światowy był nadal w ruchu a niezbędne towary nadal były transportowane do tych, którzy ich potrzebują ale jest to także podstawowe prawo człowieka, którego nie można uchylić z powodu pandemii. Marynarze są kluczowymi pracownikami i bez ich profesjonalnych usług i zaangażowania obywatele świata byliby w znacznie gorszej sytuacji.
Tłumaczenie artykułu ze strony internetowej ITF z dnia 27 kwietnia 2020 roku.