Krajowa Sekcja Morska
Marynarzy i Rybaków

Podczas gdy wiele rządów uznało marynarzy za takich pracowników, co pozwala im na podróżowanie i tranzyt przez lotniska, porty morskie i terminale wodne aby utrzymać w ruchu globalny handel, to nie istnieje uniwersalna definicja terminu „kluczowy pracownik” i ma ona różne znaczenie w różnych krajach. W związku z tym europejscy partnerzy społeczni uważają, że bardziej korzystne jest skupienie uwagi na konkretnych prawach i uprawnieniach, z których marynarze powinni korzystać wszędzie.

Dlatego też ETF (Europejska Federacja Transportowców) i ECSA (Stowarzyszenie Armatorów Wspólnoty Europejskiej) ustaliły poniższą listę takich praw i uprawnień aby pomóc państwom członkowskim w zapewnieniu zdrowia i dobra morskich profesjonalistów, którzy pełnią swoją kluczową rolę. Lista ta nie jest całkowita i ostateczna oraz nie ma na celu osłabienia czy podważenia istniejących standardów.

Dzięki temu globalny łańcuch dostaw będzie mógł pozostać w ruchu, zaopatrując świat w 90% wszystkiego co konsumujemy – oprócz zwiększonych wysyłek sprzętu medycznego, środków ochrony osobistej, leków a w przyszłości szczepionek, które mają zwalczyć Covid-19.

1. Podróżowanie

•  Państwa członkowskie powinny zapewnić, że marynarze:

o   mogą podróżować do i ze swoich krajów ojczystych i do swoich miejsc pracy bez żadnych restrykcji

o   mogą swobodnie przemieszczać się między regionami i państwami

• Państwa członkowskie powinny współpracować w celu zapewnienia, że Protokoły IMO zapewniające bezpieczne zmiany załogi statku i podróżowanie są realizowane.
• Państwa członkowskie powinny ratyfikować i realizować Konwencję MOP 185 – Konwencję o Marynarskich Dokumentach Tożsamości
• Państwa członkowskie, w przypadku gdy ich ambasady, konsulaty lub agendy zostaną zamknięte w krajach zamieszkania marynarzy, ustanowią przepisy dotyczące wszelkich wymaganych wiz, które mają być wydawane po przyjeździe.

     2. Kwarantanna

• Państwa członkowskie powinny zwolnić marynarzy z kwarantanny zgodnie z jurysdykcją, według której będą oni mogli mustrować na swoje statki.

     3.  Opieka medyczna

• Państwa członkowskie powinny zapewnić wprowadzenie procedur zgodnych z Przewodnikiem dla Operatorów Statków wydanym przez Międzynarodową Izbą Żeglugi dotyczącym Ochrony Zdrowia Marynarzy.

4.   Testowanie

• Państwa członkowskie powinny nadać priorytet marynarzom w testach na Covid-19, w szczególności w przypadku gdy wyniki badań są wymagane przed dołączeniem marynarza do statku
• Państwa członkowskie powinny priorytetowo traktować testowanie marynarzy na Covid-19 tam gdzie wymaga tego jurysdykcja oraz pomagać w zapewnieniu dostępu do testowania na Covid -19 na pokładzie

 5.    Dobro marynarzy

• Państwa członkowskie powinny zapewnić marynarzom dostęp do placówek społecznych na lądzie lub umożliwić organizacjom pomagającym marynarzom bezpieczny dostęp do statków i gdy podjęte są odpowiednie środki zapewnić, że podmioty świadczące usługi dla marynarzy mogą wejść na pokład.

 6.     Szczepienia

• Państwa członkowskie w planowaniu szczepień w swoich jurysdykcjach powinny zapewnić marynarzom, jako priorytet, dostęp do szczepień w celu dalszego ułatwienia w łagodzeniu ograniczeń, z którymi obecnie się borykają.
• Państwa członkowskie, współpracując ze związkami zawodowymi i armatorami powinny zaplanować jak najszybszy dostęp do szczepień na Covid -19 dla marynarzy przebywających obecnie na morzu.

 7.     Wsparcie finansowe

• Państwa członkowskie powinny zapewnić aby marynarze zamieszkujący na ich terytorium, którzy nie są w stanie podjąć zatrudnienia z powodu zaprzestania lub ograniczenia działalności firm, braku dostępu do transportu, zamkniętych granic lub innych trudności związanych ze zmianą załogi wynikających z pandemii mogli uzyskać dostęp do systemów finansowych, które są dostępne dla ich mieszkańców wykonujących inne zawody.

Tłumaczenie ze strony internetowej ETF (Europejska Federacja Transportowców) z dnia 20.04.2021 roku